Υπόθεση Αποστολόπουλου: ή το λέει η καρδιά σου ή κάθεσαι στα αυγά σου

Η είδηση για την ακύρωση της παρασημοφόρησης του Ιάσονα Αποστολόπουλου ανήκει σε μια ξεχωριστή κατηγορία, για τα ελληνικά δεδομένα: είναι από αυτές που δεν κρύβονται. Όταν πρωτοδημοσιεύτηκε στο tvxs, σκεφτόμουν ότι το φιλοκυβερνητικό σύστημα θα προσπαθούσε να την «θάψει». Δεν το κατάφερε για δύο λόγους:

-ήταν μεγάλη η αντίδραση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που αναπαρήγαγαν την αρχική ανάρτηση. Το συμπέρασμα εδώ είναι , ότι τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης και οι τηλεοράσεις δεν είναι παντοδύναμες.

-ο δεύτερος λόγος είναι ότι η προεδρία μετέθεσε τις ευθύνες στο υπουργείο Εξωτερικών, ο υπουργός αντέδρασε απουσιάζοντας από τη δεξίωση για να ακολουθήσει ένα πινγκ πονγκ ανακοινώσεων από τις 2 πλευρές: η υπόθεση μπήκε στο πολιτικό παιχνίδι.

Τη Δευτέρα το πρωί, οι εφημερίδες διχάστηκαν. Μόνο η Καθημερινή δεν ανίχνευσε κανένα πρόβλημα (στο site της εφημερίδας, που δεν εκδίδεται Δευτέρα). Η ΕφΣυν και τα Νέα υπεράσπισαν την κυρία Σακελλαροπούλου. «Προτίμησε λοιπόν το ΥΠΕΞ να εκθέσει την Προεδρία προκειμένου να καθησυχάσει το ξενόφοβο και μισαλλόδοξο ακροατήριο της κυβερνητικής παράταξης», έγραψε η πρώτη.

Όταν μάλιστα η πρόεδρος « έχει αποδείξει με πολλές δικές της πρωτοβουλίες τη βαθιά προσήλωσή της στις ανθρώπινες αξίες και στα δικαιώματα, ως πολίτης ενός ευρωπαϊκού κράτους που σέβεται τη διαφορετικότητα, το δίκαιο και την αλληλεγγύη, προκαλεί ανάλογες αντιδράσεις. Αυτό προφανώς δεν είναι άσχετο με το γεγονός ότι είναι γυναίκα και ότι η ίδια δεν είχε καμία πολιτική δραστηριότητα σε κάποιο συγκεκριμένο κόμμα».

Από την εφημερίδα δεν διευκρινίστηκε που κολλάει σε όλα αυτά η φωτογράφηση στο τείχος του Έβρου, όπου θα πρέπει να έγινε και η γνωριμία με την καταδικασμένη σε 18 μήνες ακροδεξιά που προσκλήθηκε -αντί του Ιάσονα- στη δεξίωση για την αποκατάσταση της δημοκρατίας.

Στα Νέα επικράτησε κάποια αμηχανία και άρχισαν οι ..εναλλακτικές προτάσεις. «Ο Ι. Αποστολόπουλος προσφέρει πράγματι υπηρεσίες με το ανθρωπιστικό έργο του. Ομως, η τιμή την οποία τελικά του αρνείται το ελληνικό κράτος αφορά υπηρεσίες στην πατρίδα και όχι στην ανθρωπότητα γενικώς. Για το ανθρωπιστικό έργο του, ας τον βραβεύσει η Ακαδημία Αθηνών, ο Ερυθρός Σταυρός, ο Σύλλογος Φίλων Παιδιών με Καρκίνο «Ελπίδα» ή όποιος άλλος. Ομως το κράτος – το ελληνικό κράτος – δεν μπορεί να τιμά εκείνον που το λοιδορεί και το μέμφεται συστηματικά».

Αλλά η γενική γραμμή από τον ίδιο αρθρογράφο (Σ. Κασιμάτης) ήταν η υπεράσπιση της προέδρου, που «Στέκεται σταθερά στο κέντρο», όπως ήταν και ο τίτλος του άρθρου: «η δε ευθύνη για τον έλεγχο των προσώπων έχει πάντα η Εθιμοτυπία του υπουργείου Εξωτερικών. Αν τώρα κάποιοι από τους κύκλους των αλληλέγγυων, των ακτιβιστών και των διεθνιστών μέμφονται την Πρόεδρο για τη διαγραφή του Ι. Αποστολόπουλου, μάλλον της περιποιούν τιμή. Πάντως και μόνο το γεγονός ότι αυτή η γυναίκα είναι ο μόνιμος στόχος τόσο της λαϊκίστικης Δεξιάς όσο και της άκρας Αριστεράς αποδεικνύει ότι ξέρει να στέκεται πολύ καλά στο κέντρο»!

Στην ίδια εφημερίδα, το ακροδεξιό ακραίο κέντρο, ανακάλυψε ακόμη μια αιτία για την ορθότητα του αποκλεισμού Αποστολόπουλου: « Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να είναι θετικό πρότυπο ένας υμνητής τρομοκρατών – αλλά αυτό έπρεπε να το φροντίσουν οι υπεύθυνοι πριν δοθούν στη δημοσιότητα λαβές για λάθος ερμηνείες ». O Αποστολόπουλος είχε «υμνήσει την τρομοκρατία» ζητώντας να εφαρμοστεί ο νόμος και στην περίπτωση Κουφοντίνα. Μαζί με άλλους ..συνοδοιπόρους των τρομοκρατών όπως νυν και τέως υπουργοί και βουλευτές της ΝΔ!

Το ίδιο επιχείρημα χρησιμοποιήθηκε και από τις εφημερίδες της συντηρητικής και πολύ δεξιάς( Εστία, Δημοκρατία) που πήραν ανοικτά θέση υπέρ του κ. Δένδια: «Ντράπηκαν και τα παράσημα με το ολίσθημα της κυρίας Σακελλαροπούλου», έγραψε η πρώτη, «Ράπισμα Δένδια στην πρόεδρο» ήταν ο επίσης πρωτοσέλιδος τίτλος της δεύτερης.

Ποια είναι η αλήθεια τώρα; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ιάσων Αποστολόπουλος ήταν επιλογή της προεδρίας. Όπως είπε ο διασώστης στο tvxs τη βραδιά αμέσως μόλις ξέσπασε το σκάνδαλο, του είχε εξηγηθεί ότι η πρόεδρος παρακολουθεί το έργο του και του είχε ζητήσει συμπληρωματικά πληροφορίες για το σχετικό διάταγμα παρασημοφόρησης στην εφημερίδα της κυβερνήσεως. Είχε η ίδια διοχετεύσει τη λίστα στο Αθηναικό Πρακτορείο. Και σε κάθε περίπτωση, ακόμη και αν ήταν πρόταση του ΥΠΕΞ, όπως η κυρία Σακελλαροπούλου ισχυρίζεται, την είχε υιοθετήσει, την είχε προχωρήσει και είχε πλέον πολιτική ευθύνη.

Το Tvxs ακόμη περιμένει τη θέση της προεδρίας για την πρόσκληση, τη συμμετοχή και τη φιλική φωτογράφιση της προέδρου με την ακροδεξιά ακτιβίστρια που είχε πουλήσει τους ψηφοφόρους της στον αντίπαλο για κάποια πόστα στις επιχειρήσεις του δήμου και μάλιστα με εγγύηση 150.000 ευρώ. Το βέβαιο είναι ότι οι προσκλήσεις δεν είναι αρμοδιότητα του ΥΠΕΞ αλλά εδώ η σιωπή δεν είναι λύση.

Το συμπέρασμα είναι ότι η κυρία Σακελλαροπούλου δεν έπρεπε να ενδώσει στις πιέσεις της ακροδεξιάς για τον Αποστολόπουλο. Δεν υπήρχε κανείς τρόπος να εκβιαστεί για να αλλάξει γνώμη. Με τη διαφορετική στάση της θα είχε υπερασπίσει τον θεσμό. Θέλησε να κάνει μια ανοικτή, διαφορετική εκδήλωση και έπρεπε να αναλάβει την ευθύνη μέχρι τέλους. Στην πολιτική, την κοινωνική δράση όπως και στη ζωή, ή το λέει η καρδιά σου ή κάθεσαι στα αυγά σου. Μπορεί για αυτό να ρωτήσει και τον Ιάσονα..